Η προπονήτρια της Π.Α.Κ. Κατερίνα Μπαλωμένου έκανε μέσω του www.panevrytaniki.wordpress.com τον απολογισμό την πορείας των εφήβων στο πρωτάθλημα της ΕΣΚΑΣΕ.
Αναλυτικά η τοποθέτηση της κ. Μπαλωμένου:
Ολοκληρώνοντας έναν κύκλο, με τη λήξη του εφηβικού πρωταθλήματος , θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις και τα συναισθήματα που βίωσα όλο αυτό το διάστημα. Λέγοντας όλο το διάστημα, δεν εννοώ μόνο τους αγώνες, αλλά όλο το χρόνο, από τη λήξη του πρωταθλήματος 2014-15 και μέχρι τώρα.
Μια ομάδα δεν είναι ομάδα μόνο στον αγώνα, είναι ομάδα και πριν και μετά από αυτόν.
Προπονούνται και θέτουν στόχους πριν την έναρξη του πρωταθλήματος,
η προπόνηση γίνεται κουραστική και επίπονη στην Προαγωνιστική και Αγωνιστική Περίοδο
Μοιράζονται τη χαρά ή τη λύπη του αποτελέσματος
Σέβονται τα ελαττώματα και τις αδυναμίες του συμπαίχτη τους
Βάζουν πάνω από το προσωπικό τους στόχο την ομάδα
Επιδεικνύουν πίστη και αφοσίωση στις αρχές της ομάδας
Συνεργάζονται για να πετύχουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για την ομάδα……
και πολλά άλλα που θα κούραζαν αν τα παρέθετα όλα. Θα συνοψίσω λοιπόν λέγοντας πως κάθε ομάδα έχει την ταυτότητά της η οποία εκφράζεται με τους στόχους, το παρελθόν, το ειδικό βάρος του τμήματος καλαθοσφαίρισης στις προτεραιότητες του σωματείου καθώς και το ποιόν και το μέγεθος των φιλάθλων που στηρίζουν.
Γνωρίζω εξ αρχής πως ίσως κατηγορηθώ για κάποια πράγματα στα οποία θα αναφερθώ παρακάτω, όμως πραγματικά δεν με ενδιαφέρει, μιας και αυτόν τον τρόπο έχω επιλέξει να πω ευχαριστώ σε όλους αυτούς που κατάλαβαν και στήριξαν όλα αυτά τα χρόνια τις ιδέες μας και τα πιστεύω μας γύρω από το θέμα της ανάπτυξης και προόδου ενός αθλήματος .
Για την συμμετοχή μας στο φετινό Πρωτάθλημα Εφήβων, το Σωματείο μας βασανίστηκε ιδιαίτερα αν θα συμμετέχει ή όχι. Ξεκινάω τόσο πίσω γιατί έχω μάθει πως το παρελθόν είναι αυτό που χτίζει το μέλλον και γι’ αυτό το σέβομαι! Ο λόγος για το δίλλημα αυτό ήταν η δυσάρεστη θέση που μας έφεραν αθλητές της περσινής χρονιάς που αθετώντας το λόγο τους ότι δεν ήρθαν στο σύλλογο μόνο για τη συμμετοχή σε ένα Πρωτάθλημα, άλλα ότι θα μείνουν να δουλέψουν για να στηρίξουν την ομάδα μας φέτος, ζήτησαν να φύγουν.
Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα η ομάδα των εφήβων να αποδεκατιστεί δεύτερη φορά με κοινό «αυτουργό» της πρώτης. Μένοντας πιστοί τέσσερις από τους δώδεκα αθλητές ( έξι ήθελαν να αποχωρήσουν και δύο επέλεξαν να αφοσιωθούν εξ ολοκλήρου στις εξετάσεις τους, προς αποφυγή παρεξηγήσεων!!!!!), ο Σύλλογος αποφάσισε να στηρίξει τους αθλητές αυτούς που έμειναν, για να διδάξει σε όλους ότι ομάδα είναι να μένω δίπλα και στα εύκολα και στα δύσκολα, δημιουργώντας μια ομάδα επιλέγοντας αυτή τη φορά παιδιά εκ των έσω. Το ρόστερ της ομάδας των «Εφήβων» λοιπόν για φέτος δεν ήταν τίποτα άλλο από οκτώ Παίδες και τέσσερις Εφήβους.
Η έναρξη επομένως του Πρωταθλήματος για την φετινή σεζόν ήταν πραγματικά δύσκολη για μένα μιας και έπρεπε διακριτικά και χωρίς να επηρεάζω την δουλειά του συναδέλφου μου ( προπονητή στο Παιδικό) να προσαρμόσω όλη την προπόνηση των «Εφήβων» και να σχεδιάσω την τακτική μου με βάση την τακτική του Παιδικού. Γεγονός που πραγματικά με άγχωνε ιδιαίτερα, σε καμία των περιπτώσεων δεν ήθελα να μπερδέψω ή να επηρεάσω το Παιδικό που πρώτη φορά έπαιρνε μέρος σε Πρωτάθλημα. Για το λόγο αυτό και μόνο οι «Έφηβοι» είχαν μία μόνο ξεχωριστή προπόνηση, όλες οι άλλες προπονήσεις ήταν κοινές για όλους.
Το δύσκολο εγχείρημα αυτό για μένα είχε μόνο θετικά. Θετικό ήταν πως οι αθλητές έγιναν ΟΜΑΔΑ , πρώτη φορά δεν διάβαζαν ποιος ήταν διψήφιος ή μονοψήφιος προσπαθούσαν πάντα για το καλύτερο. Πρώτη φορά υπήρξαν παίκτες που δεν γκρίνιαξαν για την παραμονή τους στον πάγκο και τον ελάχιστο χρόνο συμμετοχής ( άλλωστε θα έχουν την ευκαιρία μιας και τώρα ξεκινάνε μην ξεχνάμε ότι είναι Παίδες). Χαρήκαμε το πρώτο νικηφόρο αποτέλεσμα του εφηβικού γιατί μάθαμε να δουλεύουμε ΟΜΑΔΙΚΑ και σταθήκαμε άξιοι των περιστάσεων ακόμη και απέναντι από ομάδες που στόχο έχουν την 100άρα. Πρώτη φορά έπειτα από μια ήττα υπήρχε σεβαστός αριθμός παικτών στην προπόνηση ( αυτό είναι ένα θέμα που θέλει πολύ δουλειά ακόμη) πράγμα που σημαίνει ότι έχουμε αρχίσει να καταλαβαίνουμε πως χωρίς προπόνηση θετικό αποτέλεσμα δεν μπορούμε να έχουμε. Άφησα τελευταίο το θετικό της απόδειξης των όσων υποστηρίζει ο Σύλλογός μας στην πενταετή θητεία του στο χώρο, ότι δηλαδή από την υποδομή θα γεννηθεί η μεγάλη ομάδα κι όχι από «κομήτες» «ταλέντα» που τα ξέρουν όλα!!!!!!!!!!!!!
Ο λόγος που με οδήγησε να γράψω όλα αυτά δεν ήταν άλλος από την αδικία που ένοιωσα τόσο καιρό εις βάρος της ομάδας μας αλλά κυρίως εις βάρος των παιδιών μας, από τα πικρόχολα «καρφιά» του τύπου που δεν χάνουν ευκαιρία να αναφερθούν στην νόμιμη επιλογή του συλλόγου μας, να μην δώσει τα δελτία των αθλητών μας σε άλλο σύλλογο, ως τροχοπέδη στην πορεία τους. Χαρακτηρίζουν «συμπαθητική» την πορεία του «Εφηβικού» χωρίς να γίνεται αναφορά στον αποδεκατισμό της ομάδας μας από την «προδοσία» των παικτών της!! Και φυσικά ούτε λόγος ότι το «Εφηβικό» εξαιτίας τους για δεύτερη φορά δεν είναι εφηβικό ( το παρελθόν κτίζει το μέλλον….). Δυστυχώς με την νοοτροπία αυτή δεν μπορεί να προχωρήσει τίποτα. Σαφέστατα θα μπορούσε κανείς να πει πως η δημιουργία δύο ομάδων σε μια περιοχή σαν την δική μας είναι πρόοδος, αρκεί η δημιουργία της δεύτερης ομάδας να μην επηρεάζει την πορεία της πρώτης , όχι φύγε εσύ για να υπάρξω εγώ, αυτό μάλλον αλαζονεία θυμίζει και όχι πρόοδο.
Κλείνοντας θα ήθελα να πω, πως το φετινό Πρωτάθλημα των εφήβων, ήταν για μένα το πιο όμορφο ταξίδι εμπειριών. Δεν ένοιωσα ούτε για μια στιγμή άσχημα συναισθήματα, μπορεί να θύμωσα ή να φώναξα περισσότερο κάποιες φορές αλλά αυτό το έκανα γιατί πραγματικά πιστεύω στην δύναμη της συγκεκριμένης ομάδας και ήθελα να τους κάνω να πιστέψουν κι αυτοί στους εαυτούς τους. Ελπίζω να με συγχωρέσουν!
Θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδιάς:
1) πρώτα απ’ όλους τους ΑΘΛΗΤΕΣ μου γιατί ΟΜΑΔΑ είναι το έμψυχο υλικό :
Νιαβή Κωνσταντίνο
Καρφή Βασίλη
Κατσαρό Θοδωρή
Θεοδώρου Στέφανο
Τάσιο Γρηγόρη
Νούλα Αποστόλη
Παπαγεωργίου Κωνσταντίνο
Καραγιάννη Παναγιώτη
Καμαρέτσο Λάμπρο
Καραθάνο Γεώργιο
Παπαϊωάννου Γρηγόρη
Παπαγεωργίου Οδυσσέα και τους
Τσιώλη Λάμπρο, Καραμπά Ερμή , Μοτσιόλα Γιάννη, Ντότσικα Κωνσταντίνο
2) Την διοίκηση του συλλόγου που με εμπιστεύτηκε και στήριξε την προσπάθεια γιατί ΟΜΑΔΑ είναι οικονομικές της δυνατότητες.
Τους γονείς των αθλητών που πραγματικά στάθηκαν δίπλα σε ότι χρειαστήκαμε και συνέβαλλαν τα μέγιστα σε όλους τους τομείς, αλλά κυρίως για την εμπιστοσύνη που μας δείχνουν όλα αυτά τα χρόνια
3) Άφησα τελευταίο τον συνεργάτη μου coach Ζαχαρόπουλο Ξενοφώντα γιατί εκτός από ένα μεγάλο ευχαριστώ για την βοήθειά του στο Εφηβικό θα ήθελα να ζητήσω και συγγνώμη αν κατά λάθος επηρέασα ή δυσκόλεψα την δική του δουλειά στο Πρωτάθλημα των Παίδων.
Το Πρωτάθλημα τελείωσε! Η προετοιμασία τώρα αρχίζει! Σκύβουμε το κεφάλι, σηκώνουμε τα μανίκια και ξεκινάμε δουλειά. Εύχομαι στους παίκτες μου να μείνουν ενωμένοι και πιστοί στις αξίες τους. Καλή επιτυχία στους Παίδες στον αγώνα με τον Έσπερο και καλή επιτυχία στους εφήβους στο Πρωτάθλημα των Ανδρών που τώρα ξεκινάει. Σε κάθε έναν ξεχωριστά εύχομαι επιτυχία στους στόχους σας.
Ευχαριστώ
Coach, Κατερίνα Μπαλωμένου
