Κυριακή 17 Απριλίου 2016

Ο μοναδικός που πλησίασε τον Τζόρνταν


Το μπάσκετ είναι γεμάτο σπουδαίες προσωπικότητες. Πολλοί παίκτες είναι βαρόμετρα για τις ομάδες τους.
     Λίγοι όμως είναι αυτοί που μπορούν να απογειώσουν το άθλημα, δίνοντάς του κάτι ιδιαίτερο, ξεχωριστό, μοναδικό και προσφέροντας στον κόσμο παραστάσεις που θα μνημονεύονται όσα χρόνια και αν περάσουν. Ακόμα λιγότεροι κατάφεραν να επηρεάσουν τόσο πολύ τον τρόπο με τον οποίο παίζεται το παιχνίδι, αφήνοντας την δική τους σφραγίδα. Κανείς όμως δεν μπορεί να συγκριθεί με τον θεό του μπάσκετ, τον Μάικλ Τζόρνταν. Ή μήπως μπορεί; 


     Αποτελεί τον ηγέτη των Λέικερς εδώ και πολλά χρόνια. Ποτέ δεν σκέφτηκε να φύγει από το Λος Άντζελες, μένοντας για πάντα αφοσιωμένος στην πρώτη του αγάπη που του έδωσε την ευκαιρία να πατήσει τα παρκέ του NBA. Στην πόλη του Λος Άντζελες λατρεύεται σαν θεός. Φέτος σε όλες τις άλλες πολιτείες των ΗΠΑ, οι φίλαθλοι γεμίζουν ασφυκτικά τα γήπεδα για να τον δουν από κοντά για τελευταία φορά να παίζει. Όλα αυτά τα χρόνια έχει δώσει τόσα πολλά στο άθλημα. Αγάπησε αληθινά το μπάσκετ και έδινε και την καρδιά του κάθε φορά που αγωνιζόταν με την φανέλα των αγαπημένων του, Λος Άντζελες Λέικερς. Οι φίλαθλοι των «Λιμνανθρώπων» ενώθηκαν για να φτιάξουν για χάρη του ένα συγκινητικό βίντεο δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο την αγάπη και την ευγνωμοσύνη τους για όλα αυτά που πρόσφερε στην ομάδα τους και στο άθλημα του μπάσκετ. Οι ατάκες που ακολουθούν είναι συγκλονιστικές όπως και ο τρόπος που αγωνιζόταν ο «Black Mamba».
«Όταν σε είδα να αγωνίζεσαι, άρχισα να παίζω μπάσκετ…».
«Κάθε φορά που έμπαινες στο γήπεδο έδινες τα πάντα».
«Ο Κόμπι ήταν η καρδιά του Λος Άντζελες».
«Βλέποντάς τον να αντιμετωπίζει τους τραυματισμούς του ήταν μια έμπνευση για όλους μας».
«Δεν μπορείς να μιλάς για τους Λέικερς και να μην αναφερθείς στον Κόμπι. Ο τύπος μάς έδωσε πέντε πρωταθλήματα».
«Βλέπω έναν ήρωα να κάνει απίστευτα πράγματα στο γήπεδο».
«Είσαι ο ορισμός του πάθους για το παιχνίδι».
«Είσαι ο αγαπημένος μου παίκτης. Θα μου λείψεις».
«Κόμπι σε αγαπάμε».
«Είσαι για το LA ό,τι το νερό για το ανθρώπινο σώμα».
«Είσαι ο ήρωάς μας. Σε ευχαριστούμε Κόμπι».


     Όλα τα παραπάνω ήταν μερικά από αυτά που ειπώθηκαν γα τον άνθρωπο που πλησίασε όσο κανένας άλλος τον Μάικλ Τζόρνταν. Το αέρινο στυλ του, ο ηγετικός του χαρακτήρας, η λαχτάρα του για το μπάσκετ, η συνήθεια του να παίρνει την κατάσταση στα χέρια του όταν η μπάλα καίει και οι αμέτρητες διακρίσεις που έχει κατακτήσει στην καριέρα του είναι μερικά από τα πράγματα που δημιουργούν τον μύθο του.
     Μεγαλύτερη αξία στον Κόμπι έδωσε ένα μήνυμα-εκδήλωση σεβασμού ενός οπαδού των Σέλτικς που ιστορικά ήταν οι μεγάλοι αντίπαλοι των Λέικερς. Ο φίλαθλος των «Κελτών» αναγνώρισε στον Κόμπι ότι έχει παίξει το παιχνίδι με τον σωστό τρόπο: με πάθος, με περηφάνια και με επαγγελματισμό. Επίσης είπε για τον Μπράιαντ: «Ήσουν ένας πραγματικός μαθητής του παιχνιδιού που έψαξες για την τελειότητα δουλεύοντας πιο σκληρά από κάθε άλλον. Έγινες  πραγματικά είδωλο για την εποχή σου. Αποδέχθηκες κάθε πρόκληση. Τα έδωσες όλα. Έβαλες το σώμα σου σε κίνδυνο.  Ήξερες πώς να νικήσεις.  Έδειξες σεβασμό στο σπορ σου και στην αντιπαλότητα με την Βοστώνη. Τελείωσε το αποχαιρετιστήριο γράμμα του λέγοντας: «Λένε πως ποτέ δεν ξέρεις τι έχεις μέχρι να φύγει. Έτσι, πριν φύγεις, θέλω να σου πω ευχαριστώ για το γεγονός ότι είσαι κάτι περισσότερο από ένας παίκτης του μπάσκετ. Για μια ολόκληρη γενιά φίλων του ΝΒΑ, εσύ είσαι το μπάσκετ».


     Όταν σε παραδέχεται ένας φανατικός οπαδός των μεγάλων αντιπάλων σου, τα λόγια είναι περιττά. Ο σεβασμός δεν απαιτείται, κερδίζεται με τα έργα σου. Ο Κόμπι έχει καταφέρει να του υποκλίνονται όλοι οι άνθρωποι που αγαπούν πραγματικά το μπάσκετ. Γιατί πολύ απλά αυτός είναι το μπάσκετ.
     Ακόμα και ο τεράστιος Μάικλ Τζόρνταν «υποκλίθηκε» στον σταρ των Λέικερς με ένα βίντεο μήνυμά του που προβλήθηκε πριν την τελευταία επίσκεψη του Κόμπι στη Σάρλοτ. Με την ιδιότητα του ιδιοκτήτη των Χόρνετς, ο «Air» δεν δίστασε να δηλώσει μεγάλος θαυμαστής του και να χαρακτηρίσει την καριέρα του μια μεγάλη ώθηση στο άθλημα και στο ΝΒΑ.


    Έφτασε η ώρα να θυμηθούμε όμως τι έχει κάνει ο «ΚΒ24» στην υπέρλαμπρη καριέρα του. 5 πρωταθλήματα NBA, 2 φορές MVP των τελικών και μια της κανονικής περιόδου, 18 συμμετοχές στο All-Star Game, 4 φορές MVP του All-Star Game, 2 φορές πρώτος σκόρερ της κανονικής περιόδου, 11 φορές στην καλύτερη πεντάδα του NBA, πρώτος σκόρερ στην ιστορία των Λέικερς, 2 χρυσά μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Είναι μερικά από τα εντυπωσιακότερα παράσημα στην μπασκετική του σταδιοδρομία.
     Είναι ένας από τους μεγαλύτερους σκόρερ στην ιστορία του δυσκολότερου πρωταθλήματος μπάσκετ του κόσμου. Έχει γεννηθεί για να εκτελεί. Πέτυχε 40+ πόντους σε 134 παιχνίδια στην καριέρα του, 50+ πόντους σε 26 αναμετρήσεις και 60+ σε 5. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τους 81 πόντους που έβαλε απέναντι στους Ράπτορς στις 22 Ιανουαρίου του 2006;


     Οι παλιότερες γενιές μεγάλωσαν με Μάτζικ Τζόνσον, Καρίμ-Αμντούλ Τζαμπάρ, Λάρι Μπέρντ, Τζούλιους Έρβινγκ, Κάρλ Μαλόουν, Τζον Στόκτον, Χακίμ Ολάζουον, Σκότι Πίπεν και φυσικά Μάικλ Τζόρνταν. Εγώ μεγάλωσα με Άλεν Άιβερσον και Κόμπι Μπράιαντ. Ο πρώτος δεν μπόρεσε να πανηγυρίσει ένα πρωτάθλημα που τόσο άξιζε. Ο δεύτερος όμως βρήκε τον τρόπο να αγγίξει την τελειότητα και να πλησιάσει όσο κανείς άλλος τον αέρινο Τζόρνταν. Θέλω να ζητήσω ένα μεγάλο συγγνώμη από τους παραπάνω αστέρες και από τους Τιμ Ντάνκαν και Σακίλ Ο’ Νι’λ, αλλά ο Κόμπι είναι το το νο2 όλων των εποχών πίσω από τον «Air». Ξέρω ότι πολλοί θα διαφωνήσουν με την άποψη μου, αλλά ο Κόμπι έδωσε στο μπάσκετ μια ανεπανάληπτη ομορφιά. Ο τρόπος που σηκωνόταν για να εκτελέσει ήταν τόσο αψεγάδιαστος. Οι κινήσεις του τόσο μοναδικές. Ο «Black Mamba» ήταν σκέτη μαγεία.
     Άλλη μια παράμετρος που ενισχύει το μεγαλείο του ηγέτη των «Λιμνανθρώπων», είναι η ικανότητα του να ευστοχεί σε μεγάλα σουτ. Είναι ο παίκτης που θέλει πάντα την μπάλα στα χέρια του όταν κρίνεται η νίκη, το πρωτάθλημα. Δεν φοβήθηκε ποτέ να πάρει την ευθύνη. Όταν το παιχνίδι ζόριζε πάντα ήταν αυτός που δήλωνε παρών και έβγαινε μπροστά. Ήθελε να ξέρει ότι τουλάχιστον προσπάθησε και δεν φοβήθηκε μήπως αποτύχει. Μερικές φορές δεν κατάφερε να ευστοχήσει. Τις περισσότερες όμως η μπάλα κατέληγε στο διχτάκι. Ο Κόμπι πάντα δάγκωνε σαν φίδι (black mamba) και πλήγωνε τις αντίπαλες ομάδες με τα σουτ του που τους έκοβαν τα πόδια. Στις μεγάλες στιγμές των Λέικερς, ήταν πάντα καθοριστικός. Ήξερε τι πρέπει να κάνει όταν έπαιρνε την μπάλα στα σίγουρα χέρια του. Είχε τον τρόπο να σηκώνει όλο το Staples Center στο πόδι.


     Είναι ότι καλύτερο έχουν δει τα μάτια μου. Το μπάσκετ θα χάσει έναν πραγματικά ΣΠΟΥΔΑΙΟ και ΤΕΡΑΣΤΙΟ παίκτη. Δεν θα μπορούσα να κλείσω με κάτι άλλο εκτός από τη συγκινητική ανακοίνωση του ότι σταματάει το μπάσκετ στο τέλος της φετινής σεζόν. Ήταν η στιγμή που όλοι κατάλαβαν ότι ο εκπληκτικός αυτός παίκτης θα σταματήσει να φορά το νούμερο 24 και να πατάει τα παρκέ του NBA. Το πλήρωμα του χρόνου έρχεται ακόμα και για τους κορυφαίους και ο leader των Λέικερς δεν θα μπορούσε να αποτελεί την εξαίρεση. Ο Κόμπι αποχαιρέτησε τους αμέτρητους θαυμαστές του, δείχνοντας σε όλο τον κόσμο την αγάπη και την λατρεία του για την πορτοκαλί μπάλα με τα σπυράκια,  λέγοντας χαρακτηριστικά:
      «Αγαπημένο μου μπάσκετ, από τη στιγμή που άρχισα να τυλίγω τις κάλτσες του πατέρα μου και να κάνω φανταστικά σουτ νίκης στο Great Western Forum, ήξερα ένα πράγμα ότι ήταν αληθινό: Σε ερωτεύτηκα. Μία αγάπη τόσο βαθιά που σου τα έδωσα όλα – Από το μυαλό και το σώμα μου, μέχρι το πνεύμα και την ψυχή μου. Ένα εξάχρονο αγόρι ερωτευμένο μαζί σου, δεν είδα ποτέ το τέλος στο τούνελ. Είδα τον εαυτό μου μόνο να βγαίνει μέσα από ένα. Και γι΄ αυτό έτρεξα. Έτρεξα πάνω και κάτω σε κάθε παρκέ, πίσω από κάθε χαμένη μπάλα. Ζήτησες τη βιά μου, σου έδωσα την καρδιά μου γιατί ήρθε με πολλά παραπάνω. Έπαιξα παρά τον ιδρώτα και τον πόνο, όχι επειδή με καλούσε η πρόκληση, αλλά επειδή ΕΣΥ με καλούσες. Έκανα τα πάντα για ΕΣΕΝΑ, γιατί αυτό κάνεις όταν κάποιος σε κάνει να νιώθεις τόσο ζωντανός όσο με έκανες εσύ να νιώθω. Έδωσες σε ένα εξάχρονο αγόρι το όνειρό του με τους Λέικερς και θα σε αγαπώ πάντα γι’ αυτό. Αλλά δεν μπορώ να σε αγαπώ εμμονικά για πολύ περισσότερο. Αυτή η σεζόν είναι όσα μου έχουν μείνει για να δώσω. Η καρδιά μου μπορεί να αντέξει τους παλμούς, το μυαλό μου την τριβή, αλλά το σώμα μου ξέρει ότι ήρθε η ώρα να πω αντίο. Και αυτό είναι ΟΚ. Είμαι έτοιμος να σε αφήσω. Θέλω να το ξέρεις, ώστε και οι δυο μας να γευτούμε κάθε στιγμή που μας έχει απομείνει μαζί. Τις καλές και τις κακές. Έχουμε δώσει ο ένας στον άλλο όλα όσα είχαμε. Και οι δύο ξέρουμε, πως ότι και να κάνω μετά, θα είμαι πάντα αυτό το παιδί με τις τυλιγμένες κάλτσες, τον κάδο σκουπιδιών στη γωνία, με 5 δευτερόλεπτα στο ρολόι, η μπάλα στα χέρια μου. 5 … 4 … 3 … 2 … 1
Θα σε αγαπώ για πάντα, Κόμπι»

Επιμέλεια:Νίκος Καρφής