Η coach της Πανευρυτανικής Ακαδημίας Καλαθοσφαίρισης Κατερίνα Μπαλωμένου προέβη στην ακόλουθη τοποθέτηση στο site της ομάδας www.panevrytaniki.wordpress.com σχετικά με την παρουσία της ανδρικής ομάδας στο πρωτάθλημα της Γ΄ ΕΣΚΑΣΕ.
Αναλυτικά η δήλωση της κ. Μπαλωμένου:
Αρχικά θα θέλαμε να συγχαρούμε τον Άρη Αμφίκλειας για την νίκη του καθώς και τις ομάδες που κατάφεραν να ανέβουν κατηγορία στο Πρωτάθλημα που μόλις τελείωσε.
Μετά την ολοκλήρωση του πρωταθλήματος της Γ΄ΕΣΚΑΣΕ μπορούμε να μιλήσουμε και να σχολιάσουμε έχοντας ολοκληρωμένη και σαφή άποψη για το συγκεκριμένο Πρωτάθλημα,που θα το χαρακτηρίζαμε «ερασιτεχνικό»
Η ομάδα των Ανδρών στο Σύλλογό μας δημιουργήθηκε με κύριο και βασικό στόχο να αποτελέσει την «χοάνη» απορρόφησης αθλητών από τα τμήματα υποδομής του Συλλόγου. Επομένως έχει σαν στόχο, να αγωνίζεται και να προσπαθεί τηρώντας με θρησκευτική ευλάβεια τους κανόνες του αθλήματος χωρίς να χρησιμοποιεί κανένα αθέμιτο μέσο για να προχωρήσει. Στα πλαίσια αυτών των πιστεύω και αυτής της φιλοσοφίας η ομάδα μας κατάφερε με αξιοπρέπεια να ολοκληρώσει για δεύτερη συνεχή χρονιά το Πρωτάθλημα στην κατηγορία των Ανδρών Γ΄ της ΕΣΚΑΣΕ , γεγονός που από μόνο του για τα δεδομένα της περιοχής μας είναι σπουδαίο.
Από την αρχή του Πρωταθλήματος μπήκαμε έχοντας τις επιφυλάξεις μας, μιας και η προηγούμενη εμπειρία μας , μας είχε διδάξει πως στο συγκεκριμένο Πρωτάθλημα ο « Πρωταθλητής» δεν χρειάζεται να ξέρει να παίζει σωστά αρκεί να ξέρει να ελίσσεται!
Κάθε ομάδα που αποφασίζει να κατέβει σε ένα Πρωτάθλημα έχει ως στόχο την ΝΙΚΗ θα ήταν ψέματα αν λέγαμε το αντίθετο, επομένως αν θέλαμε να προσδιορίσουμε τους στόχους της δικής μας ομάδας θα λέγαμε πως αυτοί ήταν:
Η άνοδος στην Β΄ΕΣΚΑΣΕ
Η δημιουργία μιας ΟΜΑΔΑΣ με ΧΗΜΕΙΑ γιατί όπως είναι γνωστό και κοινός αποδεκτό ακόμα και τους καλύτερους παίχτες να έχει στην διάθεσή του ένας προπονητής δεν μπορεί να καταφέρει τίποτα αν δεν υπάρχει χημεία μεταξύ των παικτών. Μιας ομάδας που θα πιστεύει στα υψηλά αθλητικά ιδανικά που πιστεύουν τόσο η Διοίκηση της ομάδας μας όσο και εμείς σαν προπονητές.
Ο παραδειγματισμός των μικρών αθλητών μας για το ΤΙΜΙΟ και ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΣ παιχνίδι.
Μετά λοιπόν και την τυπική ολοκλήρωση του Πρωταθλήματος με Πρωταθλητή τον Άρη Αμφίκλειας μπορούμε να κοιτάξουμε πίσω και να δούμε τα λάθη μας και τα σωστά μας, πράγμα που θα έπρεπε να κάνουμε όλοι.
Η ομάδα μας λοιπόν κατά την αγωνιστική της πορεία έδειξε να έχει κάποιες αδυναμίες κατά κύριο λόγο στην Άμυνα και κυρίως στην άμυνα του Post. Αδυναμίες που σίγουρα δεν μπορούν να βελτιωθούν αν οι αθλητές δεν καταλάβουν την αξία της προπόνησης. Επομένως μια δεύτερη αδυναμία είναι αυτή της έλλειψης συνέπειας στις προπονήσεις. Έτσι λοιπόν αν κοιτάξουμε πίσω στο χρόνο μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι στο κομμάτι της επίθεσης που δουλεύτηκε πρώτο και η συμμετοχή των αθλητών ήταν επαρκής η ομάδα μας στατιστικά έφτανε σε κάθε παιχνίδι στους 60 πόντους, έπιανε δηλαδή τους στόχους της. Στο κομμάτι της άμυνας όμως η συμμετοχή των αθλητών στης προπονήσεις μειώθηκε με αποτέλεσμα να μην καταστεί δυνατό από την δική μας πλευρά να δουλέψουμε το σύστημα της άμυνας που είχαμε επιλέξει για φέτος και να περιοριστούμε σε δύο συστήματα που γνωρίζαμε υποτυπωδώς από την προηγούμενη σεζόν. Αυτά είναι τα δικά μας λάθη που μας στοίχησαν την πρόκριση στην επόμενη φάση. Παρόλα αυτά όμως οι παίκτες μας θεωρώ πως είναι άξιοι συγχαρητηρίων καθώς αδιαμαρτύρητα και με αξιοπρέπεια έμειναν πιστοί από την αρχή μέχρι το τέλος στα ΠΙΣΤΕΥΩ της ΟΜΑΔΑΣ . επομένως ο δεύτερος στόχος μας θεωρώ πως επιτεύχθηκε και κατ’ επέκταση και ο τρίτος καθώς μόνο παράδειγμα προς μίμηση μπορεί να χαρακτηριστεί η συγκεκριμένη ομάδα.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να αιτιολογήσω γιατί σαν ομάδα είχαμε τις επιφυλάξεις μας για το Πρωτάθλημα….
Στο φετινό Πρωτάθλημα η ΠΑΚ κληρώθηκε σε έναν Όμιλο σαφώς ανώτερο από τον περσινό και είχε την ευκαιρία σε τέσσερα από τα οκτώ παιχνίδια να παίξει πραγματικό μπάσκετ. Δοκιμάστηκε λοιπόν η ομάδα μας με αντιπάλους πραγματικούς αθλητές και μέχρι το τέλος πάλεψε να καταφέρει το καλύτερο. Δυστυχώς όμως επιβεβαιωθήκαμε για μια ακόμη φορά στα λεγόμενά μας πως δυστυχώς κάποιοι μπερδεύουν το μπάσκετ με το θέατρο, ίσως επειδή παίζονται και τα δύο στο σανίδι. Όπως και πέρυσι έτσι και φέτος υπήρξαν γεγονότα που αλλοίωσαν και διαστρέβλωσαν τα αποτελέσματα. Αυτό εύκολα κάποιος θα μπορούσε να το κριτικάρει λέγοντας πως είναι λόγια κάποιου που πονάει γιατί έχασε….. δεν είναι έτσι όμως. Είναι προφανές σε όλους όσους θέλουν να βλέπουν την αλήθεια από γεγονότα και όχι λόγια.
Πέρυσι σαν υπεύθυνη της ομάδας των Ανδρών προσπαθούσα να σχολιάσω τους αγώνες καθαρά από άποψη προπονητικής χωρίς να μπαίνω στην διαδικασία να αναφέρομαι στο παρασκήνιο του αγώνα. Φέτος αυτό το έκανα μόνο στο δικό μας site γιατί ξέρω πως το επισκέπτονται σχετικοί με το άθλημα άνθρωποι και δεν θέλησα να μιλήσω καθ’ όλη την διάρκεια του πρωταθλήματος σε κανέναν άλλον . Άλλωστε στο παρελθόν από κάποιους κόντεψα να χαρακτηριστώ και τρελή που υποστήριζα πως δεν μπορεί να δηλώνεται σε φύλλο αγώνα αθλητής που δεν είναι παρόν …. Και η απάντηση στην ένστασή μας από την ένωση ήταν πως δεν ισχύει κάτι τέτοιο αφήνοντας ( πέρυσι) ατιμώρητη την ομάδα που διέπραξε την παρατυπία, ενώ για ακριβώς τον ίδιο λόγο τιμωρήθηκαν φέτος τα ΦΑΛΑΡΑ!!!!!!!!!
Παρόμοια περιστατικά συνέβησαν και φέτος και νοιώθω πραγματικά την ανάγκη να τα αναφέρω γιατί είναι ωραίο να σχολιάζεις στο καφενείο την ήττα ή την νίκη μιας ομάδας χρεώνοντάς τη σε πρόσωπα ,αλλά θα πρέπει να μάθουμε να αξιολογούμε τις καταστάσεις σφαιρικά και όχι προκατειλημμένα.
Στον ορισμένο από την ένωση αγώνα με το Μαρτίνο στις 14 Φεβρουαρίου, η ομάδα μας ταξίδεψε ως εκεί και κατά την διάρκεια της προθέρμανσης διαπιστώθηκε σοβαρό θέμα με τον φωτισμό. Όταν έφτασε ο διαιτητής αμέσως είπε πως ο αγώνας δεν μπορεί να γίνει και ότι δεν αναλαμβάνει την ευθύνη για την ομαλή διεξαγωγή του αγώνα. Τι έπρεπε να γίνει;;; 20-0 υπέρ των φιλοξενούμενων. Τι έγινε;;; Συζητήσεις επί συζητήσεων για να μας πείσουν πως δεν είναι υπαιτιότητα του σωματείου αλλά του Δήμου!!!!! Το δεχτήκαμε γιατί το είπε ο ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ του αγώνα ο καθ’ ύλην αρμόδιος για την προάσπιση των δικαιωμάτων και των δύο εμπλεκομένων Σωματείων, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι σαν ομάδα είχαμε το δικαίωμα εντός 48ώρου να υποβάλουμε την ένστασή μας. Την επόμενη κιόλας μέρα επικοινώνησα με την ΕΣΚΑΣΕ για να πάρω ακριβώς την ίδια απάντηση με τον ΔΙΑΤΗΤΗ. Επειδή η ένσταση κοστίζει 50€ και την προηγούμενη σεζόν είχε την τύχη που είχε η προσπάθειά μας αποφασίσαμε να υποχωρήσουμε κρατώντας την υπόσχεση από την Ένωση ότι τον Αγώνα θα τον τοποθετούσαμε εμείς σε ημερομηνία που θα μας εξυπηρετούσε. Αντ’ αυτού η Ένωση όρισε ημερομηνία διεξαγωγής του αγώνα την παραμονή των Αποκριών δημιουργώντας όπως ήταν αναμενόμενο ευνοϊκές συνθήκες για τον Οπούντιο…… Κανονικά αν δεν ήθελαν να μηδενίσουν τον Οπούντιο έπρεπε να χρησιμοποιήσουν το εφεδρικό γήπεδο το οποίο είναι υποχρεωμένο από τους κανονισμούς το Σωματείο να δηλώσει ( μήπως δεν υπήρχε;;;; δεν θα το μάθουμε ποτέ!!!!) Σε απάντηση της καλής θέλησης του Σωματείου μας η ΕΣΚΑΣΕ όρισε τον αγώνα το Σάββατο των Αποκριών. Οδηγούμενη σε έναν μονόδρομο με αντικειμενικές δυσκολίες που προφανώς καμία ομάδα δεν θα μπορούσε να ανταπεξέλθει, καταφέραμε να φτάσουμε στο Μαρτίνο με μόλις επτά παίκτες. Σημαντικές απουσίες παικτών σε κάποιες θέσεις στένευαν τα περιθώρια επιλογών στο προπονητικό team της ομάδας μας με αποτέλεσμα να λειτουργήσουμε παθητικά στην επίθεση και να στηριχθούμε περισσότερο στην άμυνα. Άραγε αυτό δεν κρίνει αποτέλεσμα??? Να θυμίσω το αποτέλεσμα 69-54 ( 7 εναντίον 12!!!!!)
Μούτα Δομοκού τον ορισμένο Αγώνα για της 5 Μαρτίου άλλαξε η ώρα και η μέρα χωρίς να ενημερωθούμε ως όφειλε η Ένωση από την αρχή της εβδομάδας αλλά να μάθουμε τυχαία την αλλαγή από το ίντερνετ παραμονή του αγώνα Σε ένα Πρωτάθλημα που οι παίκτες είναι ερασιτέχνες και το Μπάσκετ δεν είναι η κύρια εργασία τους αλλά το μεράκι τους δεν μπορείς να επιβάλλεις να παραστούν σε έναν αγώνα και να παρακάμψουν την εργασία τους. Αποτέλεσμα να ταξιδέψουμε Στο Δομοκό το Σάββατο με σημαντικές ελλείψεις στο δυναμικό μας εξαιτίας της αναστάτωσης που προκάλεσαν, όπως καταλαβαίνει ο καθένας , εξωγενείς παράγοντες. Προκειμένου όμως την ομαλή διεξαγωγή του πρωταθλήματος παρακάμψαμε και φτάσαμε. Δεν γνωρίζαμε φυσικά ότι είχε και συνέχεια. Από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό του αγώνα υπήρξε από μέρους των διαιτητών κατάφορη καταστρατήγηση των κανονισμών του αθλήματος, «τυχαία» μάλλον, κατά της ομάδας μας. Στην αρχή το αποδώσαμε σε ανθρώπινο λάθος. Η συνέχεια όμως πραγματικά ήταν παροιμιώδης. Για 20 συνεχόμενα λεπτά αθλητής της αντίπαλης ομάδας κρατούσε αθλητή μας από την φανέλα σε οριακό σημείο να τη σκίσει και οι διαιτητές απλά δεν το πρόσεξαν. Τα φάουλ των αντιπάλων που έμεναν ατιμώρητα αμέτρητα και όταν αθλητής μας διαμαρτυρήθηκε διακριτικά τιμωρήθηκε με τεχνική ποινή, προφανώς προς γνώση και συμμόρφωση όλων!!!! Η ομάδα μας για τα λάθη των διαιτητών κατέθεσε Ένσταση στην οποία ασφαλώς δεν πήραμε ποτέ απάντηση?????
Το αποκορύφωμα όλων ήταν η νίκη χωρίς αγώνα του τελευταίου αγώνα της Μούτας Δομοκού μιας και ο Πήγασος Αγίου Κωνσταντίνου δεν κατέβηκε στην έδρα του να παίξει (?????) . Ταυτόχρονα δεν έγινε ο τελευταίος αγώνας στον άλλο όμιλο ανάμεσα στους Αίαντα Αυλίδας και Α.Σ. Καρυστίας, γεγονός που επηρέασε την πρόκριση του 3ου καλύτερου στη Δεύτερη φάση, έτσι στο παρά πέντε προκρίθηκε η Μούτα και όχι η ΠΑΚ που μέχρι το Σάββατο 9 Απριλίου ήταν μαθηματικά 3η. φυσικά και έχει η ομάδα μας ευθύνη για το αποτέλεσμα αυτό καθώς θα έπρεπε να κυνηγήσει με περισσότερο πάθος το τελευταίο παιχνίδι της με την Αναγέννηση Λαμίας.
Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω αρχικά και πρώτιστος τον γιό μου που με υπομονή και κατανόηση ανέχεται την πολύωρη απουσία μου από δίπλα του. Στη συνέχεια τον συνεργάτη μου που στέκεται πρώτα δίπλα μου και ακολούθως στην ομάδα και δουλεύει με ζήλο και πάθος ώστε να έχουμε πάντα τα καλύτερα , δεδομένου των καταστάσεων, αποτελέσματα. Ασφαλώς δεν θα μπορούσα να ξεχάσω τους αθλητές του τμήματος Ανδρών και όχι μόνο αυτούς που αγωνίστηκαν αλλά και αυτούς που συμμετείχαν στις προπονήσεις γνωρίζοντας ότι δεν πρόκειται να πάρουν ούτε ένα λεπτό συμμετοχής.
Προσωπικά είμαι ικανοποιημένη από την ομάδα μου .Είναι μια ομάδα που σε δύο μόλις χρόνια έχει δέσει και λειτουργεί με κοινό γνώμονα το «ευ αγωνίζεσθε». Κάθε αγώνας είναι αγώνας πρώτα γιατί αγαπάμε το Μπάσκετ και μετά γιατί θέλουμε τη νίκη . Προσπαθήσαμε με τον συνεργάτη μου και καταφέραμε σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό φέτος να πείσουμε τους παίκτες μας πως αξία δεν έχει να κοιτάμε τους πίνακες με τους «σκόρερ», αλλά τα λάθη μας για να γινόμαστε καλύτεροι….
