Η Αναντολού που «δεν έχει σχέση με την περυσινή ομάδα» και η Ρεάλ που «απογοητεύει φέτος». Δύο μέλη της ευρωπαϊκής ελίτ που παρουσίασαν πολλά σκαμπανεβάσματα την τρέχουσα σεζόν, συγκέντρωσαν τόνους κριτικής και ίσως υποτιμήθηκαν ελαφρά μπαίνοντας σε αυτό το F4. Δύο σύνολα με DNA νικητή που επιστρέφουν στο μεγαλύτερο παιχνίδι της χρονιάς για να διεκδικήσουν τον τίτλο του πρωταθλητή…
Η κάτοχος του τροπαίου και η ομάδα με τους περισσότερους τίτλους στον θεσμό. Δύο προπονητές που αποπνέουν σιγουριά και μια ιδιαίτερη αύρα, ειδικά σε οριακές καταστάσεις. Back to back για την Αναντολού ή -μια μάλλον απρόσμενη- επιστροφή στην κορυφή για τη «Βασίλισσα» του ευρωπαϊκού μπάσκετ;
Η λαβωμένη Αναντολού έδωσε μια σπουδαία παράσταση στον ημιτελικό με τον Ολυμπιακό. Ο χαρακτηρισμός αυτός δεν έχει να κάνει τόσο με κάποιο εκθαμβωτικό αγωνιστικό performance αλλά με τον υποδειγματικό τρόπο με τον οποίον διαχειρίστηκε μια πολύ ειδική κατάσταση σε ένα οριακό σημείο της σεζόν. Με τον Σιμόν και ουσιαστικά τον Μπομπουά (αγωνίστηκε μόλις 5’ γιατί δεν γινόταν αλλιώς) εκτός, τον Λάρκιν να αντιμετωπίζει πρόβλημα τραυματισμού και τον Μίτσιτς θέμα φθοράς στο δεύτερο ημίχρονο, κατάφερε να μείνει όρθια. Απέναντι της ένας σπουδαίος αντίπαλος και μια έδρα που κόχλαζε.
Οι ερυθρόλευκοι του Γιώργου Μπαρτζώκα τα έδωσαν όλα, όμως (στην κακή βραδιά του Βεζένκοφ) δεν είχαν την παραγωγική ώθηση που σε συνδυασμό με την αποτελεσματική τους άμυνα θα δημιουργούσε την ακολουθία εκείνη που οδηγεί στο μπάσκετ της ισορροπίας. Η Αναντολού εγκλώβισε την ελληνική ομάδα στον ρυθμό της, σετάροντας το παιχνίδι ώστε να εξοικονομήσει δυνάμεις και να κεφαλαιοποιήσει στο τέλος την παρουσία των δύο μεγαλύτερων σολίστ του ευρωπαϊκού μπάσκετ σήμερα.
Η Ρεάλ με τη σειρά της «γύρισε βράχους ανάποδα» στο clasico. Με τη Μπαρτσελόνα να απολαμβάνει διψήφιες διαφορές χωρίς καν να ρολάρει, λίγοι περίμεναν μια τέτοια ολοκληρωτική επιστροφή από την ομάδα του σπουδαίου Πάμπλο Λάσο. Του «επαναστατημένου ανθρώπου» (Albert Camus) όπως τον είχαμε χαρακτηρίσει στο Hoopfellas μετά την κατάκτηση του τίτλου στο Βελιγράδι το 2018. Με τον Ουίλιαμς Γκος εκτός από το ξεκίνημα και φανερό έλλειμμα στα γκαρντ, είδε την γαλλική τριάδα και τον θεματοφύλακα του στέμματος Σέρχιο Γιούλ να κάνουν το step up και να δίνουν στη «Βασίλισσα» τη μεγάλη νίκη απέναντι σε μια μάλλον μπλαζέ Μπαρτσελόνα.
Κάπως έτσι λοιπόν φτάσαμε εδώ. Στο μεγαλύτερο ματς της χρονιάς, στον τελικό της Ευρωλίγκας. Εκεί όπου δύο πολύ ποιοτικές, έμπειρες και με τεράστια θέληση ομάδες, θα διασταυρώσουν τα ξίφη τους στη μάχη για τον τίτλο.
Μερικές σημειώσεις για το ματσάρισμα:
-Η Αναντολού μάτσαρε καλά με τον Ολυμπιακό όπως είδαμε στα παιχνίδια της κανονικής περιόδου και αυτό φάνηκε και στον ημιτελικό της Πέμπτης. Αντίθετα, στην τριβή με τη Ρεάλ Μαδρίτης το αποτέλεσμα ήταν λίγο διαφορετικό. Οι δύο ομάδες συναντήθηκαν στην αρχή της χρονιάς (όπου η Αναντολού ήταν ως συνήθως σε κακή κατάσταση) με τη Ρεάλ να κερδίζει εύκολα στη Μαδρίτη και αρκετά αργότερα στην Πόλη, όπου οι Τούρκοι έκαναν μια μεγάλη ανατροπή για να φτάσουν στη νίκη με 93-90. Το μέγεθος, τα κορμιά της Ρεάλ αλλά και η ικανότητα της να ανοίγει το τέμπο όποτε χρειάζεται συνιστούν στοιχεία που αντικειμενικά μπορούν να δυσκολέψουν τους πρωταθλητές.
-Η Ρεάλ έχει σημαντικό πλεονέκτημα ποιοτικού βάθους. Μπορεί το backcourt να είναι πλέον ρηχό όμως το υπόλοιπο ρόστερ είναι γεμάτο με παίχτες έμπειρους οι οποίοι μπορούν να καλύψουν διαφορετικές θέσεις. Ο Λάσο θα προσπαθήσει να κάνει συντήρηση στον Γιούλ ανεβάζοντας τους Αμπάλντε και Χάνγκα στον άσσο. Πρόκειται για δύο παιδιά που έχουν παίξει τη θέση (ο Χάνγκα στη Βαρκελώνη και ο Αμπάλντε αρκετά υπό τον κόουτς Λάσο) και μπορούν να ανταποκριθούν. Είδαμε την Πέμπτη ότι ο Βάσκος προπονητής δεν δίστασε να ανεβάσει μέχρι και τον Ντέκ στο κεφάλι της επίθεσης.
H Aναντολού θα πάει στον τελικό πιθανόν με rotation 8 παιχτών συν τον Μπομπουά (ο χρόνος που θα πάρει θα κριθεί αναλόγως με τον βαθμό ετοιμότητας του). Ελπίζει να έχει καλά τον Λάρκιν ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί σε ένα, τελευταία ματς υψηλής έντασης. Γνωρίζει ότι εάν καταφέρει να αιχμαλωτίσει τον αντίπαλο σε μια κλειστή μάχη, πιθανόν θα έχει το πλεονέκτημα στην τελική ευθεία με την παρουσία των Μίτσιτς-Λάρκιν. Τέτοιους σολίστ δεν έχει ο αντίπαλος αυτή τη στιγμή. Αναμένεται λοιπόν να επιδιώξει αργό τέμπο το οποίο θα του επιτρέψει να εξοικονομήσει δυνάμεις στους σταρ της ομάδας και θα αφήσει (στα όρια του δυνατού) εκτός εξίσωσης το ποσοτικό πλεονέκτημα των Ισπανών.
-Η ισπανική ομάδα υπερέχει κοντά στο καλάθι και θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο να στριφογυρίσει το μαχαίρι στην πληγή αυτή της Αναντολού. Είναι προφανές ότι το μεγαλύτερο πλήγμα για τους πρωταθλητές φέτος ήταν η απώλεια του Σανλί. Ο Σάρας σκόπιμα στόχευσε εκεί στην καλοκαιρινή αγορά, θέλοντας (και) να αποδυναμώσει τον βασικό του αντίπαλο.
Η Εφές είναι light στο «ζωγραφιστό» στα λεπτά που ο Ντάνστον δεν βρίσκεται στο παρκέ και θα πρέπει να βρει τρόπους να κρατήσει (σε αυτά τα λεπτά) το καλύτερο δίδυμο σέντερ της διοργάνωσης (Ταβάρες-Πουαριέ) μακριά από το καλάθι της. Η Ρεάλ υπερέχει στο κομμάτι του ριμπάουντ και η επίτευξη μιας σχετικής ισορροπίας εκεί θα είναι ένας από τους βασικούς στόχους στο πλάνο του κόουτς Αταμάν.
-Το ματσάρισμα του Σίνγκλετον με τον Γιαμπουσέλε μπορεί να αποβεί καθοριστικό στην εξέλιξη του τελικού. Ο Γάλλος φόργουορντ είναι ο πιο σταθερός παίχτης Ρεάλ από το ξεκίνημα της σεζόν, όντας εξαιρετικός και στον ημιτελικό με τη Μπαρτσελόνα. Ο Γιαμπουσέλε χτυπάει τις άμυνες με κάθε δυνατό τρόπο και κυρίως το κάνει με μεγάλη αποτελεσματικότητα.
Στην απέναντι όχθη, ο Κρις Σίνγκλετον είχε μια πολύ ήρεμη σεζόν έχοντας περάσει πλέον σε καθαρά δεύτερο ρόλο στο rotation του Αταμάν. Όμως είναι ένας παίχτης που βγαίνει μπροστά στα δύσκολα και μπορεί να κάνει τη διαφορά σε οριακές καταστάσεις με την ικανότητα του να φέρνει στο τραπέζι αυτές τις πολύτιμες λεπτομέρειες νίκης, κάτι που είδαμε και στον ημιτελικό με τον Ολυμπιακό.
-Ο Αταμάν θα χρειαστεί τη συνδρομή του Μπράιαντ ο οποίος έρχεται από μεγάλο ματς απέναντι στον Ολυμπιακό (16 πόντοι με 4/6 τρίποντα και 6 ριμπάουντ). Η Ρεάλ έχει αρκετούς wings για να τον κυνηγήσουν. Η αποτελεσματικότητα του σε καταστάσεις στατικής εκτέλεσης θα είναι βαρόμετρο για την παραγωγική δυναμικη της Ρεάλ. Ο Λάσο με τη σειρά του θα ποντάρει στον δήμιο της Μπαρτσελόνα Κοζερ, ο οποίος έχει το υπόβαθρο (και φυσικά τις δεξιότητες) ώστε να μπει και να καθαρίσει ένα παιχνίδι στο υψηλότερο επίπεδο, όταν η πίεση χτυπάει κόκκινο.
Ο μεγάλος τελικός της φετινής Ευρωλίγκας μοιάζει ανοιχτός σε κάθε αποτέλεσμα. Φιλτράροντας το ματσάρισμα και αξιολογώντας με καθαρά αγωνιστικούς όρους μπορούμε να αποφανθούμε ότι η Ρεάλ έχει ένα πλεονέκτημα μιας και υπερτερεί σε βάθος και σε λύσεις κοντά στο καλάθι. Όμως αυτά τα ματς ξεκινούν εκεί που τελειώνει η λογική. Η αυτοπεποίθηση της πρωταθλήτριας Αναντολού βρίσκεται στα ύψη και η αύρα της στην παρούσα φάση είναι τέτοια που μπορεί να την ωθήσει στο να ανατρέψει τα αγωνιστικά δεδομένα.
Πάμε με τον παραμυθένιο χαρακτήρα του back to back της Εφές ελπίζοντας ότι θα ανταγωνιστεί τον αντίπαλο και θα φέρει το ματς στα δικά της μέτρα. Ακόμα και εάν τα χρόνια περνούν, χρειαζόμαστε μια παραμυθένια νότα στη ζωή μας…
Bet Builder με Χάντικαπ Αναντολού Εφές +5.5 και Πόντοι Over 143.5 σε απόδοση 1.94 στη Stoiximan
Οι αποδόσεις ενδέχεται να υπόκεινται σε αλλαγές.
Ηοοpfellas για το Stoiximanblog
